Koncepcja pracy przedszkola

Koncepcja pracy Przedszkola Miejskiego Nr 53 im. Kornela Makuszyńskiego  obejmuje sześć obszarów  działań:

1. Rola nauczyciela.

2. Wizja i misja rozwoju przedszkola.

3. Przestrzeń edukacyjna.

4. Rodzice partnerami przedszkola.

5. Nasza mała ojczyzna- środowisko.

6. Zarządzanie – turkusowa organizacja.

Działania są i będą ukierunkowane na dynamiczny rozwój przedszkola, gdzie wspomaganie dziecka z jego wrodzonym potencjałem i możliwościami to nadrzędny cel.

„ Nie wszystkie kwiaty zakwitają razem, każdy ma swój czas i porę”     / J. Korczak/

Każde dziecko stanowi odrębną osobowość i wymaga szczególnego podejścia, życzliwej, budzącej zaufanie troski rodziców i wychowawców.

Szczególnym zadaniem nauczycieli przedszkoli jest przystosowanie się do zmian wymagających coraz  większej indywidualizacji w pracy z dzieckiem. W tym względzie niezbędne jest przestrzeganie standardów etycznych
i zawodowych, wynikających także z Konwencji Praw Dziecka:

Ø respektowanie podmiotowości każdego dziecka

Ø poszanowanie jego godności i indywidualności

Ø obrona prywatności i zapewnienie dyskrecji

Ø uwzględnienie wieku i poziomu rozwojowego dziecka

Ø uwzględnienie stopnia wrażliwości i samoświadomości dziecka

Ø nie stosowanie technik naruszających kształtujące się u dzieci mechanizmy obronne osobowości.

Niezależnie od szczebla edukacji nadrzędną wartością i celem jest rozwój dziecka rozumiany jako wypadkowa procesów dojrzewania i uczenia się. Wyniki ostatnich badań naukowych potwierdzają nie tylko potrzebę i zasadność a także rysują możliwości edukacji, która pozwalałaby nauczycielom uczestniczyć w rozwoju wychowanka , a nie  kierować rozwojem

· tworzenia warunków do powstania zmian rozwojowych, sytuacji i okazji do samodzielnego gromadzenia doświadczeń poprzez zabawę i dzięki zabawie; nauczyciel podtrzymuje    spontaniczną aktywność dziecka;

· towarzyszenia w toku dokonywania się zmian rozwojowych, zachęcania do samodzielnego gromadzenia doświadczeń, udzielania różnego rodzaju wsparcia w procesie uczenia się, inspirowania aktywności przez wykorzystanie metody projektów i metody projektowania okazji edukacyjnych; nauczyciel uczestniczy                 w aktywności dzieci;

· inicjowania , stymulowania zmian rozwojowych , organizowania procesu uczenia się dziecka jako sposobu pobudzania zmian rozwojowych przez wykorzystanie metody zadaniowej; nauczyciel kieruje aktywnością dziecka;

· wydobycie w dziecku na jaw, to co najważniejsze: poczucie własnej wartości, wiary i zaufania we własne siły i możliwości, odczuwanie akceptacji w chwilach trudnych i radosnych.

Ważne jest traktowanie aktywności dziecka jako naturalnej drogi poznawania i przekształcania świata, drogi uczenia się i zdobywania doświadczeń w sferze werbalnej, ruchowej, plastycznej, muzycznej, aktywności intelektualnej, emocjonalnej oraz praktycznej. Zabawa, nauka i praca jest jedną z najważniejszych potrzeb dziecka wynikającą z potrzeby ruchu i działania, potrzeb społecznych, potrzeb poznawczych oraz z potrzeb biologicznych.

Zadaniem nauczyciela wspierającego rozwój dziecka jest stosowanie metod wpierania aktywności dzieci .

Założeniem jest:

· jednoczesne angażowanie emocji i umysłu dziecka

· zapewnienie możliwości dokonywania wyborów i uczenie podejmowania decyzji

· umożliwienie pełnego zaangażowania w przebieg zajęć, dając dziecku wyraźną przewagę nad aktywnością nauczyciela

· pozwolenie dziecku koncentrowania się na temacie, którym jest zainteresowane i odnośnie którego ma już podstawową wiedzę, ułatwienie rozumienia przeżywanych doświadczeń

· umożliwienie łączenia wielu obszarów wiedzy – kształcenie zintegrowane

· umożliwienie współpracy, korzystania z pomocy kolegów, udzielania im pomocy

· dostosowanie tempa pracy i stopnia trudności podejmowanych zadań do indywidualnych możliwości

· rozwijanie myślenia teoretycznego, dokonywania analizy i syntezy

· wykorzystanie możliwości wszystkich zmysłów i funkcji poznawczych w procesie konstruowania wiedzy

· tworzenie warunków podmiotowości dziecka

· rozwój samodzielności praktycznej

· wzmocnienie osobistego, pozytywnego stosunku do własnych działań dziecka

· tworzenie całościowego obrazu świata i siebie

· zaspokajanie ważnych życiowych potrzeb dziecka, rozwijanie umiejętności radzenia sobie w trudnych czy nowych sytuacjach.

W powyższym kontekście rola nauczyciela polega na udzieleniu dziecku pomocy i wsparcia w procesie uczenia się, a nie wyłącznie na kierowaniu nim. W świetle psychologii rozwojowej dziecka jest to słuszne, w świetle praktyki pedagogicznej niezmiernie trudne, wymagające stałej czujności pedagogicznej oraz doskonalenia wiedzy, tworzenia bazy i warunków materialnych pobudzających myślenie twórcze, intuicyjne, wyobraźnię, rozbudzających ciekawość i chęć podjęcia aktywności eksploracyjnej.

Wizja i misja oparta  jest na wspaniałym  zespole ludzi, którzy przeprowadzą „ małych ludzi”
do  dalszego etapu ich życia.

„ Nie ma dziecka, jest człowiek” /J. Korczak/

Dobre przedszkole pobudza rozwój poznawczy, społeczny i emocjonalny maluchów. Jest otwarte na indywidualne potrzeby kilkulatków, ale także ich rodziców.

Stosujemy:

sprawdzone w praktyce pedagogicznej, sprawiające dzieciom radość i przynoszące wymierne, obserwowalne efekty, następujące metody pracy, możliwe do realizacji dzięki kompetencjom obecnej kadry pedagogicznej:

Ø Metoda projektu – nauka przez zabawę i odkrywanie. Metoda ta idealnie pozwala dziecku rozwijać kreatywność, decydować o własnym działaniu i kierunku, w którym to działanie zmierza. To dziecko samodzielnie inicjuje, planuje i działa. Rodzice są angażowani w działania dzieci;

Ø Odimienna nauka czytania „ Wprowadzenie dziecka w świat pisma” –daje możliwość nauki czytania w formie zabawowej od trzeciego roku życia;

Ø Metoda Ruchu Rozwijającego wg Weroniki Sherborne – przez odpowiedni dobór działań nauczyciel inicjuje przestrzeń do pracy, w której przedszkolaki w sposób bezpieczny mogą poszerzyć nie tylko swój zasób ruchowy, ale też emocjonalny i społeczny, zmierzają do poznania siebie i przestrzeni. Jednocześnie wykonują różne ćwiczenia oparte na relacji z partnerem;

Ø Kinezjologia edukacyjna – gimnastyka mózgu;

Ø Pedagogika zabawy KLANZA – doświadczanie wielu wrażeń i emocji, nauka spontanicznej aktywności i współpracy, nawiązywanie bezpośrednich relacji i umacnianie poczucia przynależności do grupy;

Ø Metoda aktywnego słuchania wg Batii Strauss- sprzyja nie tylko aktywności ruchowej, ale również rozwojowi emocjonalnemu i muzycznemu dzieci. Jest źródłem inspiracji do wielu twórczych działań, pozwala odreagować napięcie, wpływa na rozwój wyobraźni, mowy oraz myślenia, wykształca wrażliwość słuchową;

Ø Metoda Dobrego Startu Marty Bogdanowicz – przynosi doskonałe efekty w kształtowaniu u dzieci gotowości do czytania i pisania;

Ø Metoda Rudolfa Labana- dziecko w wieku przedszkolnym odczuwa potrzebę ruchu. Jego organizm znajduje się w fazie intensywnego rozwoju, dlatego ruch ten musi cechować wszechstronność. Zapewnienie aktywności fizycznej odpowiedniej oprawy powoduje, że w czasie jej trwania ruch staje się dla dziecka źródłem wielorakich przeżyć;

Ø Zabawy parateatralne- drama, pantomimy, teatrzyk kukiełkowy, paluszkowy;

Ø Metody relaksacyjne – masaże i automasaże, wizualizacje, bajki terapeutyczne, opowiadania dostosowane do dziecka, muzyka relaksacyjna. Korzyści dla dziecka: możliwość zastanowienia się nad samym sobą,, wyciszenie się, ćwiczenie koncentracji, prowadzenie do wewnętrznego spokoju, wspieranie rozwoju osobowości i dodawanie jej głębszego wyrazu;

Ø Metoda E. Gruszczyk – Kolczyńskiej- nowoczesna metoda wprowadzania pojęć matematycznych i nie tylko.

Przyjazne otoczenie:

Ø Sale dydaktyczne: wyposażenie i aranżacja pozwalająca na swobodną zabawę i podejmowanie  różnych aktywności wynikających z potrzeb dzieci i ich zainteresowań;

Ø Przestrzeń dostosowana do dzieci i nauczycieli, pozwalająca na łatwe  przestawianie, porządkowanie, przearanżowanie w zależności od pory roku, realizowanej tematyki, pomysłów dzieci i nauczycieli, aktualnych potrzeb;

Ø Wyposażenie w zabawki- starannie przemyślany dobór zabawek, raczej mniej, proste akcesoria powodujące rozwój wyobraźni i pozwalające rozwijać kreatywność i chęć współpracy w grupie- bez nadmiaru narzędzi dzieci muszą samodzielnie wymyślać zabawy, co sprzyja socjalizacji. Doposażenie w zestaw pomocy wg projektu  Montessori, z drugiej strony nowoczesne multimedia, z których dzieci uczą się korzystać pod kontrolą osób kompetentnych, jednak  z ograniczeniem czasowym.

Ø Aranżacja ostatniego  wolnego pomieszczenia w przedszkolu /piwnica/ na salę „ świetlików”- sala do relaksacji, czytania bajek;

Ø Ogródki pozwalające na hodowlę roślin i obserwacje przyrodnicze, wygospodarowane z dużej powierzchni otoczenia przedszkola.

Ø Zimowy ogród – miejsce pozwalające niezależnie od pogody na kontakt z naturą – realizacja celu wymagająca poszukania sponsorów lub funduszy zewnętrznych.

Kontynuację projektów:

Ø Przedszkole talentów,

Ø Dzieciństwo bez próchnicy,

Ø Kolorowe dni,

Ø Mamo , tato wolę wodę,

Ø Czyste powietrze wokół nas,

Ø Cała Polska czyta dzieciom, codzienne czytanie literatury,

Ø Zdrowo jemy, zdrowo rośniemy,

Ø Savoir -vivre przedszkolaka,

Ø Comiesięczne uczestniczenie w spektaklach teatralnych i koncertach.

Ø Przedszkole bez zabawek / określone ramy czasowe/.

Ø Dzień  talentów – prezentacja indywidualnych predyspozycji i możliwości zaprezentowania się dziecka wobec całej społeczności przedszkolnej,

Ø Polityka przeciw krzywdzeniu dziecka.

Aktywne poranki: należy wykorzystywać wszystkie momenty dnia na wspieranie rozwoju przedszkolaków. W tak zwanych grupach zbiorczych, gdzie schodzą się dzieci w różnym wieku, w każdym dniu inny nauczyciel prowadzi zabawy sportowe, taneczne, integracyjne, zabawy paluszkowe i pokazywane wierszyki, zabawy kołowe - do momentu przejścia do swojej grupy.

Pracowite popołudnia: są to najczęściej grupy mieszane wiekowo. Proponujemy cykl zajęć – starannie zaplanowanych na każdy dzień, w których dzieci starsze z młodszymi, w małych zespołach wykonują zadania ruchowe, plastyczne, manualne, czynności domowe: warsztaty kulinarne, porządkowe. Grają w szachy, gry logiczne, rozwiązują zagadki.

Udział w kółkach zainteresowań ,prowadzonych przez nauczycieli:

o Tanecznym

o Plastycznym

o Gier planszowych

o Teatralnym

o Przyrodniczym

o Matematycznym

o Chóru dziecięcego

o Mały sportowiec

Umożliwienie dzieciom doświadczania sukcesów poprzez udział w konkursach wewnątrzprzedszkolnych, międzyprzedszkolnych, regionalnych, ogólnopolskich, międzynarodowych, festiwalach , przeglądach i turniejach.

Udzielanie pomocy psychologiczno- pedagogicznej na terenie przedszkola.

W chwili obecnej, dzięki wykwalifikowanej kadrze pedagogicznej, realizowana jest pomoc w zakresie logopedii, terapii pedagogicznej, tyflopedagogiki.

Obserwując najczęściej pojawiające się potrzeby, dążymy do dalszego podnoszenia dodatkowych kwalifikacji zatrudnionej kadry pedagogicznej w zakresie wczesnego wspomagania, gimnastyki korekcyjnej, surdopedagogiki, integracji sensorycznej, oligofrenopedagogiki.

Kontynuujemy ścisłą współpracę z Poradnią Psychologiczno- Pedagogiczną , uczelniami wyższymi prowadzącymi działalność „ non profit” w zakresie organizacji warsztatów dla rodziców, szkoleń dla nauczycieli, pomocy fundacji i stowarzyszeń .

Granice i zasady.

Akcentujemy szczególnie ten temat, ponieważ nauka regulacji emocji należy do podstawowych zadań rozwojowych okresu przedszkolnego. Przeżycia kilkuletniego dziecka mogą być bardzo gwałtowne. Szybko powstają, ich ekspresja bywa skrajna i często równie nagle wygasa. Wynika to z jednej strony z niedojrzałości układu nerwowego, a z drugiej z braku wystarczającej liczby doświadczeń, jednak zawsze mają wpływ na funkcjonowanie w dalszym życiu.

Dziecko czuje się bezpiecznie w świecie, którym rządzą zrozumiałe dla niego reguły. Aby zasady te były rzeczywiście zrozumiałe, powinno być ich niewiele, muszą też być proste i dotyczyć ważnych dla niego spraw.

Ważne znaczenie ma :

Ø rozpoczęcie dnia od właściwego powitania dziecka w przedszkolu , wydawałoby się prostym gestem : podanie ręki na przywitanie, spojrzenie w oczy – poznajemy nastrój dziecka, jego samopoczucie, ewentualne problemy, które mogą się pojawić, a którym można zaradzić już na tym etapie,

Ø stały plan dnia , dzięki któremu dzieci wiedzą, co po czym następuje (np.„ mama przyjdzie po obiedzie”), dający poczucie bezpieczeństwa i stałości, której pragną dzieci,

Ø dziecko wie, do kogo zwrócić się o pomoc oraz pewność, że ją otrzyma od każdego zatrudnionego pracownika w przedszkolu do którego się zwrócą,

Ø ustalenie reguł służących bezpieczeństwu w formie informacji, a nie nakazów i zakazów ( np. przedszkole jest miejscem, gdzie dzieci spędzają czas bez rodziców, ale nigdy żadne nie zostaje na noc ),

Ø przestrzeganie granic każdego dziecka, w sensie fizycznym i psychologicznym.

Propagujemy  poglądy Agnieszki Stein, że dziecko, którego granice są poważnie traktowane, uczy się:

· rozpoznawać swoją odrębność,

· współpracować i rezygnować z niektórych swoich pragnień w imię równowagi i potrzeb innych ludzi,

· protestować za każdym razem, kiedy czuje, że ktoś narusza jego granice,

· dbać o siebie w zdrowy sposób.

Życie małego dziecka przebiega w dwóch środowiskach: rodzinnym i instytucjonalnym, dlatego tak istotną rolę odgrywają relacje między tymi dwoma podmiotami. Zaangażowanie rodziców i ich aktywny udział w życiu placówki powinny stanowić podstawę jej funkcjonowania, ponieważ to decyduje o jej jakości.

Rodzice wierzą w potencjał swoich dzieci i chcą, żeby robiły to, co je interesuje i rozwija, a jednocześnie sprawia im przyjemność. Rola rodzica nie może być marginalna – optymalne warunki rozwoju małego człowieka nie są możliwe bez nieustannego dialogu między nauczycielem a rodzicami.

Rolą dyrektora i nauczycieli jest uświadomić rodzicom, że współpraca to nie przykry obowiązek, lecz szansa wpływania na to, jak  wygląda i funkcjonuje przedszkole, do którego uczęszczają ich pociechy. Innymi słowy: rodzice muszą być wciągnięci we współpracę ze świadomością, że coś realnie od nich zależy i że nie mogą tej okazji zmarnować  w najważniejszym okresie życia ich dziecka.

Kładziemy  nacisk na różne formy aktywności opiekunów, które sprzyjają efektywności kształcenia oraz budują znakomite relacje pomiędzy domem  a przedszkolem:

1. Komunikacja, która działa w dwie strony. Nauczyciel nie jest jedynym ekspertem, rozmawia z rodzicem o problemie, jest otwarty na zdanie rodzica, bierze pod uwagę, że może się mylić, zadaje pytania i wspólnie z rodzicem poszukuje rozwiązań, chce współpracować, nie unika trudnych rozmów.

2. Wstępne poznanie placówki przed rozpoczęciem edukacji przedszkolnej: organizacja,  program, tradycje, przestrzeń, baza,osiągnięcia, nawiązanie kontaktu z personelem.

3. Dni adaptacyjne jako okres budowania relacji z nowymi opiekunami.

4. Udzielenie wsparcia w okresie adaptacji , pomoc w uporaniu się z emocjami – czasem rodzic wymaga go więcej niż dziecko.

5. Ustalenie wspólnych celów wychowawczych i sposobów ich osiągnięcia już na pierwszym zebraniu. Pomoc w zrozumieniu, jakie funkcje w tym procesie wypełniają rodzice, a jakie nauczyciel-  na co mogą liczyć i na co się umawiają obydwie strony. Określenie formy regularnego wymieniania się informacjami.

6. Tworzenie okazji do spotkań: uroczystości wpisanych w tradycje przedszkola, święta, rodzinne pikniki, wspólne wycieczki.

7. Indywidualne spotkania z wychowawcą.

8. Wykorzystanie każdej nadarzającej się chwili do rozmów z rodzicami- wydaje się to banalne, lecz dotyczy całej kadry przedszkolnej – od dyrekcji po konserwatora. Wymiana dwóch grzecznościowych zdań nie zajmie wiele czasu, a sprawi, że rodzic, opiekun będzie się czuł członkiem społeczności przedszkolnej, łatwiej mu będzie darzyć kadrę sympatią i zaufaniem.

9. Umożliwienie konsultacji ze specjalistami, pomoc w rozwiązywaniu problemów, w tym superwizje rodzinne.

10. Udział w  konkursach rodzica z dzieckiem: plastyczne, fotograficzne, ekologiczne, kulinarne – czerpanie radości ze  wspólnej zabawy.

11. Bieżące informacje o codzienności przedszkolnej w formie tradycyjnej oraz z wykorzystaniem mediów społecznościowych, w tym Facebooka.

12. Udział rodziców w zajęciach eksperckich – pełnienie roli eksperta w danej dziedzinie, między innymi w czasie realizacji tematyki metody projektu.

13. Uczestniczenie w zajęciach otwartych, przygotowywanie przedstawień teatralnych wspólnie z nauczycielami i personelem dla dzieci.

14. Praca w Radzie Rodziców, podejmowanie decyzji, opiniowanie, wnioskowanie.

Bardzo ważny jest pozytywny wizerunek przedszkola i jego wiarygodność. Zasadniczym celem jest i będzie wzmacnianie i stabilizowanie wizerunku, regularne przekazywanie odbiorcom rzetelnych informacji na temat placówki, jej działań i inicjatyw, planów, sukcesów i oferty.

Warto pamiętać, że przedszkole komunikuje się ze środowiskiem nie tylko poprzez słowa, ale także poprzez swoje działania.

Proponujemy działania z wykorzystaniem różnych kanałów:

§ osobisty kontakt telefoniczny lub e- mailowy’

§ kontynuowanie prowadzenia strony internetowej i aktualizowanie jej na bieżąco,

§ stworzenie dla przedszkola profilu w mediach społecznościowych np. tzw. Fanpage na Facebooku- tutaj ważne jest regularne  prowadzenie profilu i umieszczanie na nim treści jak najbardziej atrakcyjnych dla odbiorców,

§ współpraca z mediami tradycyjnymi i elektronicznymi,

§ mailing,

§ newsletter- elektroniczny biuletyn,

§ ulotki i foldery informacyjne,

§ rozsyłanie okolicznościowych listów,

§ otwarte na lokalną społeczność wydarzenia, akcje i uroczystości,

§ plakaty przed wejściem do przedszkola,

§ gazetka przedszkolna

Przedszkole przez lata wypracowało sobie ciekawe formy współpracy, które będą    kontynuowane, oprócz tego wciąż poszukujemy nowych, alternatywnych rozwiązań, które przyjmą się w naszym środowisku.